اختلال پنیک یک اختلال اضطرابی است که در آن شما به طور منظم حملات ناگهانی وحشت یا ترس را تجربه می کنید.
همه افراد در مواقع خاصی احساس اضطراب و وحشت می کنند. این یک واکنش طبیعی به موقعیت های استرس زا یا خطرناک است.
اما فردی که مبتلا به اختلال هراس است، به طور منظم و در هر زمان، اغلب بدون دلیل آشکار، احساس اضطراب، استرس و وحشت دارد.
علائم اختلال پنیک:
اضطراب
اضطراب یک احساس بیقراری کلی است. می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد و می تواند شامل احساس نگرانی و ترس باشد. وحشت شدیدترین شکل اضطراب است.
ممکن است با تجربه ی حملات پانیک آرام آرام یا گاهی ناگهانی شروع به اجتناب از موقعیت‌های خاصی کنید که می‌ترسید حمله دیگری را سبب شوند.
این می تواند چرخه ای از زندگی “در ترس از ترس” را ایجاد کند. این می تواند به احساس وحشت شما بیفزاید و ممکن است باعث شود که حملات بیشتری داشته باشید.
حملات پنیک:
در طول یک حمله پنیک، علائم شدید روحی و جسمی را تجربه می کنید. حمله ی پنیک می تواند خیلی سریع و بدون هیچ دلیل مشخصی ایجاد شود.
حمله پنیک می تواند بسیار ترسناک و آزاردهنده باشد.
علائم حمله ی پنیک (Panic Attack) عبارتند از:
ضربان قلب تند
احساس ضعف
تعریق
حالت تهوع
درد قفسه سینه
تنگی نفس
لرزیدن
گرگرفتگی
لرز
ارزش در اندام ها
احساس خفگی
سرگیجه
بی حسی یا سوزن سوزن شدن اندام ها
دهان خشک
وحشت یا ترس از مردن
ناراحتی های معده
سوزن سوزن شدن در انگشتان شما
احساس عدم اتصال به بدن (Dissociation)
بیشتر حملات پنیک بین ۵ تا ۲۰ دقیقه طول می کشد. گزارش شده است که گاهی تا یک ساعت هم طول میکشند.تعداد حملاتی که به شما دست می‌دهد به شدت وضعیت شما بستگی دارد. برخی از افراد یک یا دو بار در ماه دچار حملات می شوند، در حالی که برخی دیگر چندین بار در هفته دچار این حملات می شوند.اگرچه حملات پنیک ترسناک هستند، اما خطرناک نیستند. حمله هیچ آسیب فیزیکی به شما وارد نمی کند و بعید است در صورت داشتن این حمله در بیمارستان بستری شوید.توجه داشته باشید که بیشتر این علائم می‌توانند علائم بیماری‌ها یا مشکلات دیگری نیز باشند، بنابراین ممکن است همیشه دچار حمله پنیک نباشید.به عنوان مثال، اگر فشار خون بسیار پایین دارید، ممکن است ضربان قلب تند داشته باشید.
چه زمانی برای کمک گرفتن اقدام کنید؟
اگر علائم اختلال هراس را تجربه کرده اید به پزشک عمومی مراجعه کنید.آنها از شما می خواهند که علائم خود را شرح دهید، تعداد دفعات و مدت زمانی که آنها را داشته اید را از شما خواهند پرسید.آنها همچنین ممکن است یک معاینه فیزیکی برای رد سایر شرایطی که می توانند باعث علائم شما شوند انجام دهند.گاهی اوقات ممکن است صحبت کردن در مورد احساسات، عواطف و زندگی شخصی دشوار باشد، اما سعی کنید احساس اضطراب یا خجالت نکنید.اگر حملات پنیک منظم و غیرمنتظره و به دنبال آن حداقل یک ماه نگرانی مداوم یا نگرانی در مورد حملات بعدی داشته باشید، ممکن است به اختلال پنیک مبتلا باشید.
درمان های اختلال پانیک:
هدف درمان کاهش تعداد حملات پانیک و کاهش علائم است.گفتار درمانی و دارو درمان های اصلی اختلال پنیک هستند. نوع درمان شما به علائم شما بستگی دارد.
گفتار درمانی:
برای درمان مبتنی بر رفتار درمانی شناختی (CBT) می توانید مستقیماً به متخصصین گفتار درمانی مراجعه کنید. یا می توانید به پزشک عمومی مراجعه کنید و پزشکتان می تواند شما را به یک رواندرمانگر معرفی کند.درمانگر شما ممکن است با شما درمورد واکنش شما در هنگام حمله پنیک و آنچه در مورد آن فکر می کنید صحبت کند.آنها می توانند به شما راهکارهایی آموزش دهند که رفتارتان را تغییر دهید تا در هنگام حمله بتوانید آرامش خود را حفظ کنید.ممکن است لازم باشد در حین انجام CBT به طور منظم به پزشک عمومی خود مراجعه کنید تا بتواند پیشرفت شما را ارزیابی کند.
دارو
اگر شما و پزشکتان فکر می کنید ممکن است مفید باشد، ممکن است برای شما دارو نیز تجویز شود:
اگر ضد افسردگی به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین یا SSRI ها مناسب یا کافی نباشند، احتمالا یک ضد افسردگی سه حلقه ای (مثل ایمی پرامین یا کلومیپرامین) بزایتان تجویز می‌شود.
یک داروی دیگر، داروی ضد تشنج مانند پره گابالین است، یا اگر اضطراب شما شدید است، احتمالا دارویی مثل کلونازپام (این داروها برای درمان اضطراب نیز مفید هستند) برایتان تجویز خواهد شد.
داروهای ضد افسردگی ممکن است ۲ تا ۴ هفته طول بکشد تا اثربخشی خود را نشان دهند و تا ۸ هفته طول بکشد تا به طور کامل عمل کنند.
به مصرف داروهای خود ادامه دهید، حتی اگر احساس می کنید که اثر نمی کنند، مگر اینکه پزشک به شما توصیه کند مصرف آنها را متوقف کنید.
چیزهایی که می توانید خودتان امتحان کنید:
در هنگام حمله پنیک چه کنیم؟
دفعه بعد که احساس کردید یک حمله پنیک در راه است:
در صورت امکان در جایی که هستید بمانید
آهسته و عمیق نفس بکش
به خود یادآوری کنید که حمله خواهد گذشت
روی تصاویر مثبت، آرامش بخش و آرامش بخش تمرکز کنید
به یاد داشته باشید زندگی شما در خطر نیست
این ها ممکن است کمکتان کند:
یک کتاب خودیاری برای اضطراب بر اساس اصول درمان شناختی رفتاری (CBT) بخوانید – از پزشک یا مشاور خود بخواهید یکی کتاب در این زمینه به شما معرفی کند.
فعالیت هایی مانند یوگا و پیلاتس را امتحان کنید تا به شما در آرامش کمک کند
تمرینات تنفسی را برای استرس برای کمک به کاهش علائم یاد بگیرید
انجام تمرینات بدنی منظم برای کاهش استرس و تنش
از غذاها و نوشیدنی های شیرین، کافئین دار و الکلی خودداری کنید و سیگار را کنار بگذارید، زیرا همگی می توانند حملات را بدتر کنند.
عوارض اختلال پانیک:
اختلال هراس یا پنیک قابل درمان است، بنابراین بهتر است در اسرع وقت از پزشک کمک بگیرید.
اگر کمک پزشکی دریافت نکنید، اختلال هراس می تواند تشدید شود و مقابله با آن بسیار دشوار خواهد بود.
شما بیشتر در معرض خطر ابتلا به سایر بیماری های روانی، مانند آگورافوبیا یا سایر فوبیاها، یا مشکل سوء مصرف الکل یا مواد مخدر قرار خواهید گرفت.
علل:
مانند بسیاری از شرایط سلامت روان، علت دقیق اختلال هراس به طور کامل شناخته نشده اند.
اما تصور می شود که به ترکیبی از موارد مرتبط است، از جمله:
تجربه زندگی پرتنش یا بسیار استرس زا، یا تجربه ای مانند سوگ
داشتن یکی از اعضای نزدیک خانواده درجه یک مبتلا به اختلال پنیک
عدم تعادل انتقال در دهنده های عصبی (پیام رسان های شیمیایی) در مغز
اختلال پانیک در کودکان:
اگر کودک شما علائم و نشانه های اختلال هراس را دارد، باید حتما به پزشک عمومی مراجعه کند.
پس از گرفتن شرح حال دقیق پزشکی، پزشک عمومی یک معاینه فیزیکی کامل برای رد هر گونه علت فیزیکی دیگر برای علائم انجام می دهد.
آنها ممکن است فرزند شما را برای ارزیابی و درمان بیشتر به یک متخصص ارجاع دهند. متخصص ممکن است یک دوره CBT را برای کودک شما توصیه کند.
منبع: کلیک کنید
ترجمه و ویرایش فارسی :
ستی مجد سجادی
۲۵ فروردین ١۴٠٣
